De stem van Hind Rajab doet het theater schudden: "Een verhaal dat ons hoop geeft."

"The Voice of Hind Rajab", winnaar van de Zilveren Leeuw op het recente filmfestival van Venetië, is vanaf 25 september in de bioscoop te zien en wordt gedistribueerd door I Wonder Pictures uit Bologna. Vanavond wordt de film van Kaouther Ben Hania in de Pop Up Cinema Medica 4k in Bologna begeleid door actrices Saja Kilani en Clara Khuri: het programma begint om 19.00 uur met een vertoning, gevolgd door een gesprek met het publiek. Om 21.30 uur zullen de actrices de film inleiden en na de vertoning een gesprek met het publiek aangaan. De laatste vertoning is om 23.45 uur en het gesprek na de vertoning van 21.30 uur is open tot de plaatsen vol zijn, dus kom op tijd. Het is vermeldenswaard dat de Tunesische regisseur, geboren in 1977, uitsluitend Palestijnse acteurs en actrices heeft uitgekozen om hun eigen ervaringen van ballingschap en tragedie in hun rollen als Rode Halve Maan-medewerkers te verwerken. Degenen die de telefoon beantwoordden van het Palestijnse meisje Hind Rajab, die vanuit Gaza-Stad om hulp vroeg, voordat ze door het Israëlische leger werd gedood, samen met reddingswerkers die haar probeerden te redden. Originele audio en acteerwerk zijn verweven, zoals Saja Kilani, de jonge actrice die een telefoniste met Hind speelt, uitlegt.

Saja, hoe begon jouw avontuur in de film?

Ik stuurde een zelfopname naar de regisseur, die me ongeveer een maand later terugbelde om te zeggen dat ze de auditie leuk vond, maar dat ze mijn werk online niet kon vinden. Ik vertelde haar dat ik nog maar kort werkte, maar ik moedigde haar aan om het risico te nemen en op mij te wedden. Ik ben haar dankbaar.

Hoe heeft de regisseur je voorbereid op het fictieve gedeelte, dat gebaseerd is op een waargebeurd document?

Ik nam contact op met Rana, de cameravrouw die ik speel, en ik moet zeggen dat ze heel gul was. Ze zei iets heel aardigs: 'Ik wil niet dat je me nadoet, ik wil dat je gewoon naar de opname luistert en reageert zoals je je voelt.' Dit gaf me de vrijheid om mezelf te uiten en Hinds stem voor het eerst live te horen: het was ongelooflijk krachtig, omdat de regisseur onze meest oprechte reactie wilde. We kenden de inhoud van het telefoongesprek uit het script, maar er zat een enorme kloof tussen lezen en luisteren.

Hoe reageerde je op je emoties, die we ons kunnen voorstellen heftig waren tijdens de opnames?

Ik heb veel theaterwerk gedaan voordat ik aan de filmwereld begon, en ik word erg geïnspireerd door verhalen die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Ik geloof namelijk in de educatieve kracht van cinema, die niet alleen maar entertainment moet zijn. Bij Hind is het verhaal zo krachtig dat je verantwoordelijkheid als acteur nog groter is wanneer je een echt personage speelt dat nog leeft. Ik wilde dat Rana zichzelf herkende toen ze me in de film zag, en dat kon alleen door haar op een authentieke manier te eren.

Wat bracht deze gedeelde ervaring in jullie, acteurs, teweeg?

"We werden een team, ook omdat we allemaal Palestijnen zijn."

In je biografie staat dat je Jordaans, Palestijns en Canadees bent. De biografieën van je collega's zijn ook geografisch complex: jullie families werden ook gedwongen te vluchten.

Veel Palestijnen wonen al in verschillende delen van de wereld, niet uit vrije wil, maar gedwongen. Maar waar je ook gaat, je draagt ​​je identiteit met je mee, en die van mij is gebaseerd op de herinneringen die ik heb gekregen van mijn grootouders, die in 1948 uit Nazareth en Jeruzalem naar Jordanië werden verdreven, omdat ik nooit in Palestina heb gewoond. Hinds stem heeft ons zeker nog dichter bij elkaar gebracht; haar verhaal heeft een enorme kracht die ons hoop geeft.